Η βιβλιογραφία για το πώς οι δημοκρατικές κοινωνίες αντιδρούν στον ακροδεξιό εξτρεμισμό εστιάζει στους πολιτικούς και θεσμικούς δρώντες και αγνοεί τους κοινωνικούς δρώντες. Η αντιφασιστική κινητοποίηση κατά της Χρυσής Αυγής προσφέρει την ευκαιρία για επανεξέταση του τρόπου που οι κοινωνικοί δρώντες αντιδρούν στον ακροδεξιό εξτρεμισμό. Με δεδομένα από χιλιάδες αντιφασιστικές εκδηλώσεις που έγιναν κατά την περίοδο 2007-2020, αναλύεται η διαχρονική και γεωγραφική εξέλιξη του αντιφασιστικού κινήματος στην Ελλάδα. Εξετάζονται επίσης οι διαφορετικές τακτικές του αντιφασιστικού κινήματος και η επίδρασή του στην οργανωτική εξέλιξη, διάσπαση και καταδίκη της Χρυσής Αυγής. Η περίπτωση του ελληνικού αντιφασιστικού κινήματος αναδεικνύει τη σημασία της εξέτασης του φαινομένου της ακροδεξιάς με εργαλεία που προσφέρει η ανάλυση κοινωνικών κινημάτων και η Συγκρουσιακής Πολιτική.