Εδώ και περισσότερο από ένα αιώνα ανακοινώνεται συχνά-πυκνά μια καινούργια, πρωτοφανής ή διαφοροποιημένη, ριζοσπαστική αριστερά. Σε αυτή την συζήτηση προεξέχουν ιδιαίτερα χρονικές περίοδοι που χαρακτηρίζονται από εντατικοποιημένη ριζοσπαστική κινητοποίηση, τόσο σε επίπεδο κινημάτων, όσο και αναφορικά με τη δημιουργία κομμάτων, κάποιες εκλογικές επιτυχίες ή και συμμετοχή στην εκτελεστική εξουσία του κράτους. Τρεις τέτοιες περιπτώσεις είναι η περίοδος που ακολούθησε την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008, τα χρόνια του κινήματος κατά της παγκοσμιοποίησης (Global Justice Movement) και ιδιαιτέρως το «μακρύ ’68». Αυτές συγκρίνει και αναλύει ο Γιώργος Χαραλάμπους στο βιβλίο που ολοκληρώνει για το Pluto Press με αντικείμενο την πορεία την Ευρωπαϊκής ριζοσπαστικής αριστεράς από τη δεκαετία του 1960 μέχρι σήμερα. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η παρουσίαση θα εκκινήσει την εννοιολόγηση και χρησιμότητα του καινούργιου σαν καθοδηγητικού άξονα ιστορικής σύγκρισης και έρευνας, για να εξετάσει τρεις όρους που σήμερα συνδέονται με την καινούργια αριστερά στην Δυτική Ευρώπη –έναν που αφορά την ιδεολογία και ταυτότητα του χώρου, έναν που αφορά την αριστερή ρητορεία και έναν που παραπέμπει σε οργανωτικά ζητήματα. Αυτοί οι όροι και οι προεκτάσεις τους –η δημοκρατία, ο αριστερός λαϊκισμός και το κινηματικό-κόμμα, αντίστοιχα– θα αποτελέσουν τις επιμέρους εστίες της παρουσίασης, με στόχο την εξελικτική σχετικοποίηση των τάσεων, εντάσεων και δυναμικών που χαρακτηρίζουν τη ριζοσπαστική αριστερά στην παρούσα συγκυρία αλλά και μέσα από μακρο-ιστορική σκοπιά.