Τον Απρίλιο του 2013, στη Μανωλάδα του Νομού Ηλείας επιστάτες άνοιξαν πυρ εναντίον εκατοντάδων εργατών γης από το Μπαγκλαντές που διεκδικούσαν τα δεδουλευμένα έξι μηνών. Σε αντίθεση προς τη θεωρία του «μεμονωμένου περιστατικού» και τον στερεοτυπικό και αποπολιτικοποιημένο κυρίαρχο λόγο, η εισήγηση αναδεικνύει την ενδημική βία που χαρακτηρίζει τις ειδικές καλλιεργητικές πρακτικές που βασίζονται στην υπερεκμετάλλευση της μεταναστευτικής εργασίας. Μελετώντας συγκριτικά την εντατική καλλιέργεια φράουλας στη Μανωλάδα και το μοντέλο εντατικής γεωργίας στη Νότια Ιταλία, αντλούμε αναλυτικά εργαλεία για την κατανόηση της ιδιαίτερης τοπογραφίας των εργατικών καταυλισμών και του πολύπολοκου συστήματος επιτήρησης και ελέγχου του εργατικού δυναμικού. Παράλληλα, οι αγροτικές περιοχές μελετώνται από τη σκοπιά της συγκρουσιακής πολιτικής, εντοπίζοντας ρήγματα στο σύστημα της απομόνωσης (seclusion) και αναδεικνύοντας συλλογικές αντιστάσεις των μεταναστών/ριών εργατών/ριών γης και ρεπερτόρια δράσης που περιλαμβάνουν αποκλεισμούς δρόμων, στάσεις εργασίας, μορφές σαμποτάζ, πολυήμερες απεργίες και εξεγέρσεις μετά από περιστατικά ρατσιστικής βίας. Στο πλαίσιο αυτό, παρουσιάζονται οι κινητοποιήσεις στη Μανωλάδα μετά την ένοπλη αιματηρή επίθεση του 2013 και εντάσσονται σε έναν ευρύτερο συγκρουσιακό κύκλο της περιόδου, ενώ παράλληλα συσχετίζονται με την εμβληματική απεργία του 2008 στην ίδια περιοχή. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στο ρόλο της αλληλεγγύης εργατικών συνδικάτων, μεταναστευτικών οργανώσεων και αντιρατσιστικών κινήσεων. H εισήγηση αντλεί, μεταξύ άλλων, από τη συνέντευξη με το Βασίλη Κερασιώτη, δικηγόρο των προσφευγόντων εργατών γης ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Chowdury και λοιποί κατά Ελλάδας) και τη βιογραφική αφηγηματική συνέντευξη με τον εργάτη γης Morshed Chowdury, η ιστορία ζωής του οποίου πλαισιώνεται από επιπλέον πηγές και υλικό (αποδελτίωση εφημερίδων, εκθέσεις φορέων, άλλες μελέτες κ.α.).