Η έντονη καπιταλιστική κρίση όπως αυτή έχει εκδηλωθεί σε διάφορες χώρες της Ευρωζώνης έχει θέσει σε αμφισβήτηση τη διαδικασία της Ευρωπαϊκής ενοποίησης. Η Ελλάδα και η Γερμανία είναι από τους βασικούς πρωταγωνιστές της κρίσης της Ευρωζώνης. Η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα της Ευρωζώνης που έφτασε στο χείλος της χρεοκοπίας και χρειάστηκε να δημιουργηθεί ένας ειδικός μηχανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) με την ενεργό συνεργασία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) ώστε η Ελληνική οικονομία στην αρχή αλλά και οικονομίες άλλων χωρών-μελών της Ευρωζώνης και της ΕΕ, να διασωθούν. Η Γερμανία ως η βασική πιστώτρια χώρα σε αυτό τον μηχανισμό, απέκτησε εκ των πραγμάτων βαρύνουσα σημασία στη διεύθυνση και τον προσανατολισμό του. Η δημιουργία, δηλαδή, του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας βάζει τις δύο χώρες σε μια διαδικασία αντίθεσης και αντιπαράθεσης. Αυτή η κατάσταση μπορεί να αποτελέσει μια περίπτωση διαλόγου και δημόσιας διαμάχης η οποία να υπερβαίνει τα εθνικά σύνορα. Ενώ σε προηγούμενες περιπτώσεις η δημόσια διαμάχη στην ΕΕ περιοριζόταν κυρίως εντός των εθνικών συνόρων, στη σημερινή συγκυρία μπορούμε να περιμένουμε αμοιβαίες αναφορές απαιτήσεων ή/και κατηγοριών διαμέσου των συνόρων. Η υψηλή δημοσιότητα σε συνδυασμό με το ακανθώδες του ζητήματος υπογραμμίζει και ενισχύει την πιθανότητα ισχυρών αμοιβαίων αναφορών ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Γερμανία. Τα στοιχεία που θα παρουσιαστούν εδώ έχουν εξαχθεί από ένα διμερές ελληνογερμανικό ερευνητικό πρόγραμμα (www.ggcrisi.org) το οποίο αφορά την τυποποιημένη ανάλυση περιεχομένου με ειδική εστία την απόδοση ευθύνης όπως αυτή εμφανίζεται στον γραπτό Τύπο των δύο χωρών. Η παρουσίαση θα περιστραφεί γύρω από ζητήματα εύρους και περιεχομένου των εκατέρωθεν αναφορών και επιχειρημάτων καθώς, και της δυναμικής των αναφορών κατά την περίοδο 2009-2013. Γύρω από ποια ζητήματα εκτυλίσσεται η διαμάχη; Τι τύπου αποδόσεις ευθύνης εγείρονται; Ποιος κατηγορεί ποιον, πάνω σε τι και για ποιους λόγους; Η παρουσίαση επιχειρεί να παρουσιάσει τις εξελίξεις και να προσφέρει κάποιες πρώτες ερμηνείες.