30 Μαΐου – Η μεγάλη απεργία στην «Αλουμίνιον της Ελλάδος» (1977): κινηματικές διεργασίες και πολιτικές συνέπειες (Ανδρέας Ζανιάς)

Την περίοδο 1976-1977 αναπτύχθηκε ένα μαχητικό κίνημα εργοστασιακών σωματείων (ΠΙΤΣΟΣ, ΛΑΡΚΟ, ΙΖΟΛΑ, ΠΕΤΖΕΤΑΚΗΣ κ.ά.) που συνδέθηκε και στηρίχθηκε από το μεγαλύτερο μέρος της Αριστεράς της εποχής (σημαντικό μέρος της οποίας ήταν ενσωματωμένο στο ΠΑΣΟΚ). Σε πρώτο χρόνο το κίνημα κατεστάλη με αποφασιστικότητα από την πλευρά του κράτους, με αιχμή του δόρατος το νόμο 330/76, όμως το 1979, παρακάμπτοντας την κυβερνητικά ελεγχόμενη ΓΣΕΕ, επέτυχε να ιδρύσει την Ομοσπονδία Βιομηχανικών Εργοστασιακών Σωματείων με στόχο το συντονισμό των δράσεων. Στην εισήγηση αυτή περιγράφεται η οργάνωση των εργαζομένων σε περισσότερα από ένα πρωτοβάθμια σωματεία πριν την ίδρυση (το 1982) του ενιαίου σωματείου «Ένωση Εργαζομένων στην εταιρεία Αλουμίνιον της Ελλάδος», καθώς και το μεγάλο γεγονός της απεργίας του 1977, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ίδρυση του σωματείου. Στην απεργία αυτή τα σωματεία είχαν για πρώτη φορά κοινό πλάνο δράσης και πλαίσιο αιτημάτων και παρότι ηττήθηκαν συνέχισαν σταθερά την κοινή τους δράση που οδήγησε λίγα χρόνια αργότερα στην ενοποίησή τους.