Αν και ο όρος «Ριζοσπαστική Αριστερά» ως κοινό εννοιολογικό πλαίσιο ανάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ, των Podemos και της «Ανυπότακτης Γαλλίας» εμφανίζει ερμηνευτικές αδυναμίες, ιδιαίτερα μετά την υποχώρηση του πρώτου απέναντι στους ευρωπαϊκούς θεσμούς το καλοκαίρι του 2015, εν τούτοις αποτυπώνει τα πολιτικά όρια μέσα στα οποία εξελίχθηκε η άνοδος των τριών σχηματισμών στα χρόνια της κρίσης. Η αύξηση της εκλογικής τους επιρροής, παρότι συντελείται σε καθεστώς παγκόσμιας και ευρωπαϊκής οικονομικής και πολιτικής κρίσης, επηρεάζεται, ταυτόχρονα, και από μία σειρά εσωτερικών και εθνικών παραμέτρων και διακυβευμάτων χωρίς την αναζήτηση των οποίων η ερμηνεία του φαινομένου θα παραμείνει ανολοκλήρωτη. Η λεπτομερής αναζήτηση των σύνθετων διεθνών και εσωτερικών αιτιών της εκλογικής ανόδου των υπό εξέταση κομματικών φορέων είναι το βασικό αντικείμενο της παρούσας μελέτης. Για να απαντήσουμε, με όσο το δυνατόν με μεγαλύτερη ακρίβεια, θα λάβουμε υπόψη όψεις τριών θεωρητικών προσεγγίσεων όπως της «οικονομικής ψήφου» (economic voting theory), των «κινηματικών κομμάτων» (movement party theory) και του λαϊκισμού (populism theory).
04
Απρ
Απρ