Η πρόσφατη κυκλοφορία του συλλογικού τόμου The Urban Politics of Squatters’ Movements (Palgrave/ McMillan, 2018) εξετάζει τη συγκρότηση των κινημάτων καταλήψεων στέγης σε εννέα ευρωπαϊκές μητροπόλεις μελετώντας τη γένεση και εξέλιξη τους, συνέχειες και ασυνέχειες στο κύκλο ζωής τους καθώς και την επιρροή του ευρύτερου κοινωνικού πλαισίου της κάθε χώρας εντός του οποίου επιχειρούν. Αυτά τα κινήματα πόλης πήραν είτε την μορφή των αυτόνομων κοινωνικών κέντρων αγώνα είτε αυτής της κάλυψης αναγκών στέγασης, στην πιο καθαρή μορφή τους, χωρίς να αποκλείεται η συνύπαρξη και των δύο μορφών. Χρησιμοποιώντας εργαλεία από τον κλάδο της Συγκρουσιακής Πολιτικής όπως οι δομές πολιτικών ευκαιριών και οι κύκλοι διαμαρτυρίας, οι συγγραφείς του τόμου, επιχειρούν να συγκρίνουν κριτικά τα καταληψιακά αυτά κινήματα στέγης αναζητώντας κοινά μοτίβα ή διαφορές, εκκινώντας από τη μακρά δεκαετία του ’60 μέχρι τις μέρες μας. Η παρούσα εισήγηση αφορά μια βιβλιοπαρουσίαση του παρόντος τόμου παράλληλα με αναστοχασμό για την ελληνική περίπτωση.
07
Μαρ
Μαρ